Da dün gibi ahlımda gara lastiğin kirtişi teze yağmış garı ezerken harthurt ses çıkarırdı.

Uşah devşeh cıhar sahı yıllardır gar görmemiş gibi pervane oluruduh. Üste yoh ayahta yoh, yanahlar Topal Memmedemminin yanağı gibi gırmızı olurdu.

Bir muşambanın üstünde masallarda ki sihirli halı gibi gayarken masallara inat gerçeğe gayardıh. Üstümüz başımız cımcılıh olmuş yiyeceğimiz köteğin özgürlüğümüze darbe yapacağını bile bile yaşadıh garlar ülkesinde…

Sona yerdik köteği üstbaş gurulanır, sobanın başında orkestra şefi güğümün suya yazılan cızırtısını bir dilim kömbenin eşliğinde dinlerdik.

Ecik sona eşkili sulu küfte hazır olurdu, şiyle topal alemiyon gazanın gapağı açılır bir buhar çıhardı sahı çorba deal ömrün cansuyu ruhuna çarpardı.

İçinde ki gurutulmuş guru zebzelerin lezzeti bulgurun atom toplarında bir bomba olur içini ataşa keserdi.

Alaf atardık ayagımızı gara vursah garı harıh ederdik. Yufa ekmae turşuya dürer çatır çutur yerken bu nefsin dahi bir gün o yohluh günlerindeki aşa çunacagını bilemezdik.

Bilsek iki gaşıh daha gövdeye atardıh, daha çoh ıslanırdıh, daha çoh garda gayardıh.

Eskiden gar yağardı adam boyu ve şimdi gar da adam da azaldı. Eridik bittik çamura garıştıh bir şımarıklığın ayazında gış vurdu donduh.

Duluhlardahı sohbetlerin sıcahlığını yeniden bulabilirsek o samimiyet seni beni bizi hepimizi yeniden ruhen ısıtacah…

Aboo beri bahala sen kimin oğlusun bu halın ne çamurun çaylağın içinde depiniyon, anan sa sorar cabuh evie get derdi.

O deyze rahmatlıh oldu emme şimdi biz kimiz belli değiliz, çamur üstümüzde deal artıh dilimizde…

Olmasaydı sonumuz böyle, bir gış yarısı cevizin dutun goyu sohbetinden, kermenin kevenin gümbür gümbür yahtığı sobanın tenekesinden sürüldük sebebimiz şükürsüzlük…