Şu çahşamış göynümü ve de govdemi alıç ağacının gölgesinde eccik dincelsin diyi çayın demine gattım. Eski defterleri açıp hesaba gelmeyen ne varsa yele verdim. Ruhumu dinlendirip gafamın içindekileri bir hon derip şılın ettim, harmanda patosa verdim. Gelimi verimli bir yıl gibi içini dışını timinna timinna ölçüp kendimi hesaba çektim. El elde başa baş bir eyvah ile elimdeki bardağında dudağımda ki nefesinde kârını belledim. Hâbemdeki keşkeleri, kırıkları, pişmanlıkları alıç ağacının dalına astım. Sadece ilacı olmayan geç kalmışlığın ağırlığını alıp ve kavuşmanın imkansız olduğu çocukluk yıllarına bir el ettim.
Kuzu otlatmak için çıktığın dağlara isyan nidası atarken, bilemezdin o kekik kokulu goyahların sana gücendiğini…
Çobandöşeği doğal yataklarda ayakların kızıl topraklara degerken, dağ yeli başını okşarken ,kelek sesinde masal diyarlarında uykunun huzurunu bir daha bulamayacaktın…Harman yerinde seher yelini bekleyen sabr erbabı nasıl sap ile samanı ayırdı ise ,sende o yelde huzur ile sıkıntıyı ayıracaktın. Sıkıntıları yele veremedik…
Yufa ekmânen çökeli dürüm yapıp çayı bol şekerli içen uykusuz çocuklardık, dünyaya kafa tutardık hesapsız yaşardık. Ne varsa yer gahardık, ecik gatık olsun yeterdi. İsteklerimiz utangaçtı ,bir püskütün tadında lalek depesi gader ayağımız yerden kesilirdi. Gatık olmadığı günlerde yufa ekmek kızartılır aynı yufa ekmânen dürülür yenilirdi. Hiç mutsuz olduğumuzu bilmiyorum, sütlü erişte çorbası olduğu gün belki bibime gaçardım. Daha da olmadı orun orun yufa ekmâe şeker dürer duluhta yerdim. Bir datlı gelirdi ki o tat kendi dünyamı geçtim bu dünyaya da yeterdi. Ama artık imkansız bende dünyada çok tokuz ve anılarda dahi yokuz. Beğenmediğim kınalı şekere burun kıvırdığım gün büyü bozuldu. Ve de o burunlar hala sürgünde…
Rahmatlıh dedem Gadir Hoca (Mahsuni)yıllar önce bizim yerimize de demiş.
Söylerim söylerim derdim tükenmez
Deftere yazılsa da hesaba gelmez
Yürek yaralıdır da kimseler bilmez
Ciğer delik delikte nay oldu benim
MAHSUNİM de niçin yanarsın nara
Garip bülbül gibi de düşersin zara
Meğer Hak tan ola da derdime çare
Yoksa işim gücüm vay olur benim..