Gezip de görmeye dayanmaz özüm
Kahrediyor senin halin Malatya’m
Şöyle bir baktım da kırıldı dizim
Solmuş bahçendeki gülün Malatya’m
Niye küstü bize suratın asar?
Gören gözler ağlar dil ise susar
Daha görülmemiş böyle bir hasar
Petekde bozulmuş balın Malatya’m
Ne çarşılar kaldı, ne de pazarın.
O güzel binalar oldu mezarın
Toz bulutu ile doldu üzerin
Tutmaz olmuş gayrı dalın Malatya’m
Temelli caddesi bir baştan başa
Yağan kar karışmış gözlerde yaşa
Bürünmüş yolların moloza taşa
Biraz zor doğrulur belin Malatya’m
Şemsiyeli sokak fahri kayahan
Bin üç yüze yakın kaybedilen can
Binlerce yaralı yüzü gözü kan
İnşallah şehittir ölün Malatya’m
Cenazeler çıkar konur sıralı
Kimi can çekişir kimi yaralı
Uykumu kaybettim seni göreli
Lal olmuş konuşmaz dilin Malatya’m
Sabah dört on yedi karda varımış
Binaların birer birer yürümüş
Kuluncak’dan iki yiğidim ölmüş
Viran olmuş sağın solun Malatya’m
Niyazi Mısrı cad, Söğütlü camii
Bostan başın gördüm ağlattı beni
Ak punar sineme yükledi gamı
Kalmamış sokağın yolun Malatya’m
Harap zepze halin buğday pazarın
Enkaz ile dolmuş bütün üzerin
Asrın felaketi bozmuş düzenin
Kırılmış kökünden elin Malatya’m
YEYDANİ “yim, gelen sana bakarmış!
Gözlerinden kanlı yaşlar dökermiş
Yiğit de düştüğü yerden kalkarmış
O eski günlere gelin Malatya’m.